VISIE
Elke week lezen we schrijnende verhalen van inwoners, ondernemers en organisaties die door “hun” gemeente vermorzeld zijn. En elke keer als dat ontdekt wordt beloven de verantwoordelijke politici of ambtenaren deze onmenselijke praktijken aan te pakken. Rechtmatig blijkt veel te vaak niet bepaald rechtvaardig. Maar zijn gemeenten ook net zo koud tegen zichzelf? En is het beter geregeld in Eindhoven?
Als mensen een fout maken dan wil de gemeente de onderste steen boven hebben. Als de gemeente fout zit dan wordt het zo snel mogelijk onder het tapijt geveegd. Smoezen, doofpotten en zwartgelakte documenten zijn tegenwoordig eerder regel dan uitzondering. En natuurlijk handelen gemeenten daarbij altijd in het welbekende “algemeen belang”. De bescherming van de politieke en/of ambtelijke boosdoeners weegt blijkbaar zwaarder dan die van de daadwerkelijke slachtoffers. Zelfs hun CAO is beter dan in de meeste andere sectoren. Oftewel voor zichzelf kunnen ze het heel goed regelen. En dat vind ik prima, maar nu ook graag voor ons allemaal, toch?
Hoe is dit toch allemaal mogelijk? De juridische consequenties voor overheden zijn domweg minimaal. Ze genieten vrijwel altijd immuniteit en kunnen zelden aangepakt worden. Dat veroorzaakt een perverse prikkel om op deze manier door te gaan. Bijna elk jaar worden de wetten strenger en de straffen hoger voor iedereen behalve de overheid. Pure discriminatie en machtsmisbruik eigenlijk.
Het bovenstaande houdt mij oprecht wakker. Als raadslid, fractievoorzitter en volksvertegenwoordiger is het mijn plicht om de gemeente te controleren en indien mogelijk bij te sturen. Hoe trots en blij we ook zijn met de stemmen die we van de kiezers hebben gekregen, het is nu maar één zetel. Beslissingen forceren is nog buiten bereik. Toch vind ik het belangrijk om een duidelijke focus te hebben voor deze raadsperiode zodat we tastbare resultaten kunnen boeken.
Uit mijn persoonlijk onderzoek van diverse bronnen blijkt steeds dat in bijna elk conflict sprake is van een cruciaal gebrek aan TTB. De gemeente is onvoldoende of soms helemaal niet toegankelijk en/of transparant en/of betrouwbaar geweest.
Ontoegankelijk, omdat de verantwoordelijke afdelingen onbereikbaar zijn gemaakt. Alles moet via de website of het algemene telefoonnummer waar call center medewerkers je volgens een vast script “afhandelen” in plaats van oprecht verder helpen.
Ontransparant, omdat de gemeente steeds meer informatie en communicatie rondom dossiers geheim houdt. Zelfs na een WOB/WOO-verzoek of een gerechtelijk bevel. De ambtelijke organisatie groeit maar haalt toch de wettelijke termijnen vaak niet.
Onbetrouwbaar, omdat ambtenaren (onder druk van de politiek) zich niet aan gemaakte afspraken of wettelijke procedures houden. Eventuele klokkenluiders worden niet gewaardeerd of beschermd. Liegen mag niet, behalve als je de overheid bent.
Met de hulp van inwoners, ondernemers en organisaties ga ik deze raadsperiode TTB aankaarten door middel van raadsvragen en moties in relevante dossiers. Mijn doel is om de aandacht voor en toetsing van TTB tot een structurele werkwijze van de gemeenteraad te maken. Ik ben pas tevreden als raadsleden, wethouders, ambtenaren en zelfs journalisten TTB als standaard gaan zien en gebruiken. Rechtvaardigheid is het fundament van onze democratie en de overheid moet zelf altijd het goede voorbeeld (willen) geven!